146. O Milości mej milości

1 O Miłości mej miłości,
pożądany Zbawco mój,
bierzesz z szczerej swej litości
hańbę moją grzech i znój.
Dla mnie męki wycierpiałeś,
gdyś się na ofiarę kładł
i niewinną krwią wyrwałeś
z potępienia cały świat.

2 O Miłości, coś w Ogrójcu
wylewała gorzkie łzy,
coś cię użalała Ojcu,
gdy Cię otoczyli źli.
Miłości, co wolę własną
do Ojcowskich kładziesz rąk,
a gdy oczy Twoje gasną,
świat wybawiasz z wiecznych mąk.

3 O Miłoesci, coś do łona
wzięła mnie i do swych rąk
i coś przeszła nieskażona
przez dolinę pełną trwóg.
Coś mnie Ojcu przywróciła,
bym oglądał wieczny dzień,
modły za mnie zanosiła
do ostatnich życia tchnień.

4 O Miłości, coś znosiła
za mnie mąk okropnych żar,
coś na krzyżu mi zdobyła
wiecznie trwały życia dar.
Za Twą krew i za Twe rany
cóż Ci zdołam za nie dać?
W Twej miłości zachowany
śmierci się nie będę bać.

5 O Miłości zasmucona
wielką oziębłością mą,
póżniej w zimny grób złożona;
usta me Ci dzięki ślą.
Dzięki żeś się poświęciła,
abym był na wieki żyw,
dzięki żeś mnie wprowadziła
do ojczyzny rajskich niw.

Text Information
First Line: O Milości mej milości
Title: O Milości mej milości
German Title: O du Liebe meiner Liebe
Author: Elisabeth von Senitz, d. 1679
Language: Polish
Publication Date: 2002
Topic: Rok kościelny: Czas pasyjny
Tune Information
Name: HERZ UND HERZ VEREINT ZUSAMMEN
Key: F Major
Source: XVII w.; Bamberg, 1732; Hernaag ok., 1735



Media
More media are available on the tune authority page.

Suggestions or corrections? Contact us